Jarenlang had ik erop los geknald in de kunstensector.
En de kunstensector, dat was hard werken.
Uren, dagen, weken na elkaar.
Ik besefte hoe vaak ik aan het werk was, maar het hoorde erbij. Ik kon het wel aan, want ik was een straffe madame. En enkel met dit soort leven, kon ik me vrij voelen. (Voel je'm al aankomen?)
Nooit werkte ik onder een vast contract, want dat beperkte mijn vrijheid. Nee, dankzij mijn freelance opdrachten had ik de mogelijkheid om mijn agenda zelf in te vullen en regelmatig te kunnen reizen.
En dat deed ik ook.
Regelmatig bedankte ik voor een opdracht en kneep ik ertussenuit.
Op solotrip naar de Canadese oerbossen.
Rotsklimmen op Spaanse vulkanen.
Hiken op Franse wandelpaden.
Ik dácht dat ik bewust en op mijn eigen tempo leefde.
Een burn-out had ik al achter de rug, dus dat ging me niet nog eens overkomen. En ondanks dat ik steeds iets voelde knagen, voelde ik me een lucky bastard die koos voor een vrij en speels leven on her terms.
Tot ik in de zomer van '20 weer onderuit ging.
De zaadjes voor een Slowful leven waren al heel mijn leven aan het kiemen, maar de bodem die ik had gecreeerd, bleek niet vruchtbaar.
Inmiddels was ik gestopt met mijn freelance opdrachten en had ik een eigen sociaal permacultuurproject uit de grond gestampt.
Een droom die uitkwam.
Tot hij enkele maanden later uit elkaar spatte met een stevige crash.
Vijf maanden na de opstart van het project, kroop ik uitgeput in bed nadat lockdown nummer twee werd afgekondigd in mijn thuisstad.
De initiële opluchting maakte al snel plaats voor verbijstering.
Hoe had dit me weer kunnen overkomen?
Ik had toch eindelijk mijn leven bewust ingericht vanuit mijn verlangen? Waarom voelde ik me als een uitgewrongen vod -ik zat op alle vlakken toch helemaal op mijn pad?
Yes, zo leek het inderdaad.
Ik had de vermoeiende kunstensector vaarwel gezegd en gekozen voor het vervullende pad van permacultuur en stadslandbouw.
Ik had een toffe bus waar ik regelmatig mee de natuur in trok.
Ik reisde de wereld rond, beklom bergen en zocht ongerepte natuur op.
Mijn grote hart voor natuur, dieren, kunst, cultuur en persoonlijke ontwikkeling had me langs fantastische wegen geleid.
Ik dacht dat ik zo vrij was als een vogel.
Maar ik zat gevangen.
Gevangen in diepe, oude patronen.
Patronen van overleven, in plaats van leven.
Patronen van steeds "Als, dan" en "Ja, maar".
"Als stop met die uitputtende kunstensector, dan ga ik eindelijk rust vinden".
"Als ik nu nog even doorbijt, kan ik daarna rusten."
"Het voelt precies niet helemaal kloppen, maar ik zie geen alternatief, dus zal het maar gewoon doen."
Keer op keer sprong ik in exact dezelfde put.
Ik veranderde de omstandigheden regelmatig, maar dat bleek niet heilzaam - want ik bleef dezelfde onbewuste keuzes maken tegen mijn eigen natuur in.
Ik ging constant over mijn grenzen -of wilde ze niet aanvoelen.
Ik putte mezelf steevast uit omdat ik radicaal tegen mijn energieflow in danste.
Ik forceerde mezelf onbewust om het op een manier te doen die niet bij me paste.
Maar dat wist ik toen nog niet.
Hoe dat kwam?
Mijn patronen weerhielden me ervan om vanuit mijn ware verlangen te leven. Mijn échte tempo te ontdekken en eren.
Ik had mijn kasteel gebouwd op drijfzand.
Aan de buitenkant voelde mijn leven geweldig, maar aan de fundamenten schortte er vanalles.
Ik miste een diep vertrouwen in mijn eigen free spirit.
Ik miste pure traagheid.
Rauwe eerlijkheid naar mijn diepste kern.
Toen ik dat alles op een diep level besefte, gooide ik het roer radicaal om. En toen werd thuja geboren.
Voel jezelf thuiskomen in jouw tribe van slowful lovers.
Op een diep level bezig zijn met persoonlijke ontwikkeling vraagt om een tribe om je heen waarbij je je thuis kan voelen. Een gesprekspartner waarmee je je zorgen kan delen. Waar je over de nieuwe, spannende thema’s kan delen waar je door aan het gaan bent, waar je mee struggelt, die je ontdekt hebt. Dankzij deze tribe voel je je veilig en gegrond voelt op jouw unieke weg. En die tribe, dat is thuja voor jou. Omring jezelf met een tribe van gelijkgezinden, zodat jij het in alle rust, ruimte en vertrouwen verder aan het leven van je verlangen kan bouwen.
Voel hoe je je eigenheid verankert, diep in je Zijn dankzij het mentorship.
Jij verlangt naar meesterschap over je eigen leven. Je wil bewust kunnen kiezen voor hun leven in plaats van met het gevoel te blijven rondlopen dat je een leven leven dat niet helemaal van jou voelt. Ook hierbij is thuja er voor jou. Dankzij het liefdevolle en integere mentorship. Dat niet bang is van heilige huisjes omverwerpen.
Leer diep vertrouwen op je weg wanneer het spannend voelt.
Dankzij thuja durf jij het roer omdraaien wanneer het pad niet meer goed voelt. Je kiest voor moedige chaos wanneer je weg niet meer helder is. Je eert jouw tempo wanneer de wereld out there aan het razen is. Zodat je elke dag opnieuw weer niet kan wachten om verder aan je prachtige leven te bouwen.
Zoveel liefs,
Ben je klaar om aan jouw zalige Slowful te beginnen?
Ik voelde dat het niet meer klopte...
